تعیین نوسانات هم لرزة پوسته زمین با بهره گیری از داده های آهنگ بالای GPS، مطالعة موردی: زمین‌لرزة سن سیمون 22 دسامبر 2003 (کالیفرنیا- ایالات متحده)

شناخت پدیدة زمین‌لرزه، مستلزم دستیابی هر چه دقیق­تر به مدل­های دینامیکی و سینماتیکی برای توضیح چگونگی گسیختگی در گسل است. تحلیل حرکات زمین به صورت دقیق و در گسترة وسیعی از بسامد­ها و دامنه­ها یکی از راهکارهای موجود در این زمینه به شمار می‌رود. سامانه تعیین موقعیت جهانی، امروزه به ابزار نیرومندی برای این منظور تبدیل شده است.  تعداد روز افزونی از ایستگاه­های دائمی که با هدف انجام مطالعات ژئوفیزیکی و لرزه­شناسی نصب و راه­اندازی شده­اند، اکنون در بسامدهای لرزه­ای مانند یک هرتز عمل می­کنند. یک گیرندة­ GPS می­تواند به گونه‌ای دقیق حرکات زمین را در مقیاس­های زمانی زمین‌شناسی (مثال: 1mm/yr) و لرزه­ای (مثال: 500 mm/yr) اندازه­گیری کند. در این پژوهش شکل­موج­های لرزه­ای حاصل از 13 ایستگاه GPS در فاصلة­ کانونی 36 تا 74 کیلومتر از زمین­لرزه­ سن‌سیمون 2003  واقع در ایالت کالیفرنیای جنوبی (ایالات متحده) تعیین شده است. در این مقاله قابلیت­های روش نسبی تعیین موقعیت با بهره­گیری از داده­های با آهنگ بالا (1 ثانیه) بررسی و جابه‌جایی­های لرزه­ای با جابه‌جایی­های حاصل از انتگرال­گیری رکوردهای لرزه­نگاری مقایسه و درست آزمایی شده است.